Aurrekoak

Erakusketak

Kontsultatu beharrezko informazio guztia Guggenheim Bilbao Museoan oraingo erakusketen eta aurki izango direnen inguruan.

Erakusketak | Guggenheim Bilbao Museoa

Paul Pfeiffer

Inaugurazio-hitzaldia

Entzuteko gidaren planoa

Paul Pfeiffer 

Audiogida

Produktu hutsak erotu egin dira

Kontaketa luzea (Burrunba oihanean)

Gaiztakeria zuzen-zuzenean (Kuala Lumpur)

Uholdearen ondorengo goiza

Apokalipsiaren lau zaldunak

Santuak

Justin Bieberren soina

Paul Pfeifferren jardun artistikoak sakon aztertzen ditu ikuskizunaren berezko izaera, identitatea eta kultura garaikidean irudiak eraikitzeko baliatzen diren mekanismo korapilatsuak. Bere lanean hainbat bitarteko erabiltzen ditu —bideoa, argazkia, eskultura, instalazioa—, eta irudiek gure pertzepzioa eta esperientzia zehazteko dauzkaten modu konplexuak arakatzeko aukera ematen dio horrek artistari.
Pfeifferren lanaren muina mugimendudun irudien manipulazioa da. Kirol-ekitaldien, musika-kontzertuen eta filmen irudiak hartu, eta trebetasunez editatzen ditu teknologia digitalaren bidez. Bere sorkuntzek, sarritan, gurtzaren eta kosifikazioaren arteko dikotomiari buruzko gogoeta egiten dute, bereziki ikono globalei dagokienez, nola diren kirolariak edo pop izarrak. Pfeifferrek azpimarratu egiten ditu figura horiek masa-kulturan betetzen dituzten rolak, eta hedabideek zabaltzen dituzten errepresentazioen artifizialtasunari erreparatzen dio. Era horretan, iruditeria horien kontsumitzaile gisa bakoitzak duen posizioa kritikoki aztertzera bultzatzen du publikoa.
Pfeifferren instalazioek eskalarekin lotutako elementuak izaten dituzte askotan: elkarren ondoan jarrita aurkezten dituzte formatu txiki-txikiak eta tamaina handikoak, eta obrarekin dugun harremana aldarazten dute horrela. Ikuspegi horrek areagotu egiten du behatzaileak bere presentzia fisikoaz duen pertzepzioa ikuskizunari dagokionez. Gainera, Pfeifferrek estadioen eta antzeko beste esparru batzuen forma arkitektonikoa erabiltzen du prisma kritiko gisa, eta hortik behatuta aztertzen du ikusle izateak dakarren esperientzia kolektiboa. Pfeifferren iritziz, espazio horiek ez dira entretenimendurako leku soilak, identitate sozialak eta politikoak definitzen eta zalantzan jartzen dituzten agertokiak baizik.
Artistaren lanak Europan orain arte izan duen erakustaldirik handiena da Paul Pfeiffer: Askatasunaren sorrerari buruzko kondairaren hitzaurrea, izan ere, haren ibilbide osoko hogeita hamarren bat lan biltzen ditu, eta egungo sortzailerik garrantzitsuenetako bat dela berresten du. Gela honetan hasi eta 103 aretoan (solairu honetan bertan) jarraitzen duen erakusketa honek Pfeifferren bilakaera azaleratzen du kirolaren eta erlijioaren arloan erabiltzen diren narratiba sutsuetan oinarritutako pieza adierazgarrien bidez; horiekin batera, kolonialismoak utzitako ondarea eta hari lotutako identitate-auziak jorratzen dituzten beste obra berri batzuk ere jartzen ditu jendaurrean. Azken batean, erakusketa honek, Pfeifferrek arte garaikideari egindako ekarpen erabakigarria goretsi ez ezik, esparru kritiko bat eskaintzen du hainbat gai konplexu aztertzeko, hala nola identitatea, pertenentzia eta ospea gurtzen duen kulturaren eragin orokortua. Hedabideek erabat hartua duten gizarte honetan Pfeifferren lanak duen garrantzia ere azpimarratzen du erakusketak.
Erakusketa Los Angeleseko The Museum of Contemporary Art-ek antolatu du Guggenheim Bilbao Museoarekin lankidetzan.
Aretoak: 105 eta 103
 
Paul Pfeiffer 
Apokalipsiaren lau zaldunak (Four Horsemen of the Apocalypse) (07), 2000/24 
Koloretako inprimaketa matea 
146,3 x 182,9 cm 
© Paul Pfeiffer, Bilbao, 2024. 
Artistaren eskaintza; Paula Cooper Gallery, New York; carlier | gebauer, Berlin/Madril; Perrotin; eta Thomas Dane Gallery, Londres

Paul Pfeiffer: Askatasunaren sorrerari buruzko kondairaren hitzaurrea

Masen arkitektura

Pfeifferren jarduna

Erakusketa bideoa

Paul Pfeiffer. Askatasunaren sorrerari buruzko kondairaren hitzaurrea

Paul Pfeifferren jardun artistikoak sakon aztertzen ditu ikuskizunaren berezko izaera, identitatea eta kultura garaikidean irudiak eraikitzeko baliatzen

Paul Pfeiffer. Askatasunaren sorrerari buruzko kondairaren hitzaurrea | Guggenheim Bilbao Museoa

Hilma af Klint

Iberdrola

205 aretoa

Hastapenak

Marrazki espiritualak, Bostak taldea (1896–1908)

Jatorrizko kaosa (1906–07)

Eros (1907)

206 aretoa

Figura-Pintura Handiak (1907)

207 aretoa

Zazpi puntako izarra (1908)

Eboluzioa (1908)

209 aretoa

Hamar nagusiak (1907)

203 aretoa

Usoa (1915)

Erretaulak eta Azken Koadroa (1915)

202 aretoa

Pertzeval saila eta Atomoa saila (1916–17)

Serie geometrikoak eta akuarelak (1920–22)

204 aretoa

Jakintzaren zuhaitza (1913)

208 aretoa

Beltxarga (1915)

Hilma af Klint (Stockholm, 1862–1944) margolariak bere proiekturik garrantzitsu eta berritzaileenenari ekin zion 1906an: Tenplurako pinturak. Ia hamarkada batean zehar, 193 margolan eta marrazki egin zituen, ordura arteko irudikapen-moldeetatik nabarmen aldentzen zirenak. Kolorez beteriko pieza ausartak ziren guztiak ere, ageriko errealitateari erreferentzia egin beharrak dakartzan loturetatik askeak sarritan, Af Klinten arabera bistatik ezkutuan ziren indar eta egiturak esploratzen zituztenak. Lan horiek egiterakoan artistak Suediako tradizio akademikoaren konbentzioak alde batera utzi zituen eta bere garaiko korronte zientifiko-espiritualetan jarri zuen arreta. Bere obran eremu horietako ideiak eta ikonografia txertatu zituen, eta, aldi berean, hiztegi artistiko pertsonal eta bakarra sortu zuen. Ikusezina irudikatzeko eta ikusgai egiteko zeregin horretan aitzindari izan zen Af Klint.
Artista gisa bere bidea egin bitartean, Af Klintek bertatik bertara bizi izan zituen bere garaiko aldaketa sozial sakonak, emakumeen eskubideen aldeko mugimenduak barne. XX. mendearen bueltan emakumeek debekuak eta eragozpenak pairatuagatik, Af Klintek Suediako Arte Ederren Errege Akademian ikasteko eta bere lan figuratibo tradizionalenak erakusteko modua izan zuen. Hori bai, gogor borrokatu behar izan zuen bere artea askatasun osoz garatu ahal izateko. Emakume artistak kopiatzeko bai baina berritzeko gai ez zirela uste zen testuinguru batean, Af Klintek oso gutxitan jarri zuen ikusgai bere arterik abstraktu eta erradikalena; asko kostatu zitzaion, gainera, arte hori aintzat hartzeko gai zen publiko bat aurkitzea. Langile saiatua eta nekaezina izaki, Af Klintek xehetasunez antolatu, kontserbatu eta katalogatu zuen bere obra, betiere etorkizuneko ikusleengan jarrita gogoa. Are gehiago, bere margolanak bera hil eta hogei urte igaro arte ez erakusteko agindu zuen, pentsatzen baitzuen mundua prestatuago egongo zela orduan bere obra ulertzeko. Azkenik, 1986an antolatu zuten haren obraren lehen erakusketa, hura hil eta berrogeita bi urtera. Dena dela, beste zenbait hamarkada igaro behar izan dira Hilma af Klintek utzitako ondare bikainak merezitako lekua har dezan.
Erakusketa honetan, artista suediarraren ibilbidearen panoramika zabal bat aurkezten da: funtsezko obra duen Tenplurako pinturak saileko 110 margolan, lehenagoko lan konbentzionalago batzuk, Bostak talde espiritistarekin egindako marrazki automatikoak, Tenplurako pinturak sailaren ondorengo margolan geometrikoak, eta azken aldiko akuarelak eta ohar-koadernoak.
Aretoak: bigarren solairua 
Komisarioak: Tracey R. Bashkoff, Bildumen zuzendari seniorra eta arte-arduradun seniorra, Solomon R. Guggenheim Museum, eta Lucía Agirre, arte-arduraduna, Guggenheim Bilbao Museoa
 
Hilma af Klint 
VI taldea, Eboluzioa, 16. zk., WUS/zazpi puntako izarra saila (Grupp VI, 
Evolutionen, nr 16, Serie WUS/Sjustjärnan), 1908 
Olio-pintura mihise gainean 
102 x 133 cm 
The Hilma af Klint Foundation, Stockholm HaK 84

Sinesmen espiritualak eta teosofia. Mundu espiritualetarako ateak

Aurrerapen zientifikoak. Materiaren indarren atzean

Emakumeen ahotsa. Ilunpetik eremu publikora

Obra figuratiboak eta abstraktuak. Behaketa eta asmamena

Kronologia

Museoan

Hilma af Klint erakusketa ezagutzeko bisita birtualaz gozatzera gonbidatzen zaitugu. Ibilbide honek erakusketan dauden artelan eta azalpen-testu guztiak barne hartzen ditu.

HASI

BISITA BIRTUALA

Hilma af Klint (Stockholm, 1862–1944) margolariak bere proiekturik garrantzitsu eta berritzaileenenari ekin zion 1906an: Tenplurako pinturak. Ia hamarkada

Hilma af Klint | Guggenheim Bilbao Museoa

3. solairua

Entzuteko gida

Guggenheim Bilbao Museoaren Bildumaren erakusketa honek biltzen duen lan-sorta, Bigarren Mundu Gerraz geroztik artearen historian izandako une garrantzitsuenen erakusgarri da. Artearen eta arkitekturaren arteko lotura areagotzeko asmo handiko keinu batean, Bildumako piezarik adierazgarrienetako batzuk jasotzen dituen instalazio honek agerian jartzen du eraikinaren jatorrizko egitura, eta goratu egiten ditu Museoko hirugarren solairuko gune zabal eta argitsuak.
Erakusketa artista jakinen artelan berezietan nahiz Bilduman ondo ilustratuta dauden artearen historiako mugimenduetan oinarritzen da. Hala, beren garaiko abangoardian aritu ziren eta beren esparruan ekarpen benetan erabakigarriak egin zituzten sortzaileak aurkezten ditu. Areto bakoitzak artista bakar baten edo partekatutako kezkak ikuspegi desberdinetatik aztergai dituzten hainbat artistaren ekoizpena behatzeko aukera eskaintzen du.
Solairu honetako areto batzuetan, esperientzian oinarritutako kokapen zehatzeko instalazioak edo piezak daude erakusgai, esaterako Sol LeWitt eta El Anatsui artistei eskainitako guneetan. Azken horren obra, Itsaso gorakorra, artista afrikarraren ibilbidean berebiziko garrantzia izan duen eskultura garaikidea da, Bildumarako eskuratutako azkena izateaz gain. Beste areto batzuetan, Bigarren Mundu Gerraren ondoren sortutako arte abstraktuaren garapenari buruzko muntaiak daude ikusgai, gaika antolatuta, baita arte abstraktuaren eta espiritualaren arteko hurbilketak ere, zein 1960tik 1980ra bitartean garatutako arte-lengoaiak, hala nola Pop artea eta herrikoitasunak sorkuntza garaikidean duen presentzia. Gainera, korronte artistiko horiei eta haietan ekarpena egin zuten egileei buruzko dokumentazio historikoa ere badago erakusgai.
2025eko udazkenean, Rodenstock Bildumak epe luzerako maileguan utzitako hainbat lan jarriko dira ikusgai 305, 306 eta 307 aretoetan. Lucio Fontana, Yves Klein, Agnes Martin, Cy Twombly edo Jeff Koons bezalako artista ezagunen piezak izango dira, eta lehen aldia izango da lan horiek multzo gisa erakutsiko direna jendaurrean.
Aretoak: hirugarren solairua 
Komisarioa: Lekha Hileman Waitoller, Marta Blàvia

Hormek hitz egingo balute...

El Anatsui

Jenny Holzer

Jeff Koons

Sol Lewitt

Guggenheim Bilbao Museoaren Bildumako artelanak

Guggenheim Bilbao Museoaren Bildumaren erakusketa honek biltzen duen lan-sorta, Bigarren Mundu Gerraz geroztik artearen historian izandako une

Guggenheim Bilbao Museoaren Bildumako artelanak | Guggenheim Bilbao Museoa

Réunion des Musées Nationaux – Grand Palais eta Guggenheim Bilbao Museoak Tarsila do Amaral (1886–1973) artista brasildarrari eskainitako erakusketa handia aurkeztuko dute. Erakunde biek elkarlanean antolatutako erakusketa hori 2024ko udazkenean hasi da Parisko Musée du Luxembourg-en eta 2025eko neguan, berriz, Guggenheim Bilbao Museora iritsiko da.
Brasilgo modernismoaren figura nagusia den Tarsila do Amaralek (Tarsila, izen artistikoz) obra original eta iradokitzailea sortu zuen, iruditeria indigena edo herrikoian ez ezik, erabateko eraldaketan zegoen herrialde baten dinamika modernizatzailean ere oinarritua.
1920ko hamarkadan, São Paulo eta Paris artean zebilela, bi kultur hiriburu horietako abangoardien arteko zubi gisa jardun zuen, eta frogak egin zituen Brasilgo unibertso ikonografikoa kubismoaren eta primitibismoaren galbahetik pasatuz, Frantziako hiriburuan modan zeuden joeren galbahetik, alegia. Haren pintura inspirazio-iturri izan zuten Pau-Brasil eta Antropofagia mugimenduek. Haien helburua “benetakoa”, kultura anitzekoa eta arraza anitzekoa zen Brasil bat bilatzea zen, herrialdeak europar kolonializazioaren “zentroekin” zuen harremana berregiteko.
Tarsilaren 1930eko hamarkadako pinturek zuten dimentsio militanteak, bai eta hirurogeiko hamarkadara bitartean bere gizarte- eta hiri-ingurunean gertatu ziren eraldaketa sakonei lagun egiteko izan zuen gaitasunak, agerian uzten dute  zer nolako indarra zeukan bere garaiarekin bat zetorren eta etengabeko berrikuntza zegoen obra hark, nahiz eta, garaiak garai eta testuinguruak testuinguru, baldintza ezegonkor askoei egin behar izan zien aurre emakume artista emantzipatu eta independente hark.
Tarsila do Amaralek Brasilgo modernotasunean murgiltzeko gonbita luzatzen digu, hain ondo irudikatu eta, batez ere, eraikitzen lagundu zuen modernotasunean murgiltzekoa. Gaur egun bai Brasilen bai Europan oraindik pil-pilean dauden nortasun- eta gizarte-kontuak pizten dituen kontzeptua izanik, modernotasun hori beti izaten da eztabaidagai, eta Tasilaren lanak azpimarratu egiten du haren konplexutasuna.
Komisarioak: Cecilia Braschi eta Geaninne Gutierrez-Guimarães 
Egoitzak: Musée du Luxembourg, Paris; Guggenheim Bilbao Museoa
 
Tarsila do Amaral 
Posta-txartela (Cartão postal), 1929 
Olio-pintura mihise gainean, 127,5 x 142,5 cm 
Bilduma pribatua, Rio de Janeiro 
© Tarsila do Amaral Licenciamento e Empreendimentos SA 
Argazkia: Jaime Acioli

Tarsila do Amaral. Brasil modernoa margotuz

Réunion des Musées Nationaux – Grand Palais eta Guggenheim Bilbao Museoak Tarsila do Amaral (1886–1973) artista brasildarrari eskainitako erakusketa

Tarsila do Amaral. Brasil modernoa margotuz | Guggenheim Bilbao Museoa

Erakusketa honetan, Budapesteko Arte Ederren Museoa – Hungariako Galeria Nazionalaren bilduma zabaletako artelanen sorta bat biltzen da. Gainera, zazpi mende inguruko marrazki eta grabatuaren ikuspegi berezia eskaintzen du genero horretako tekniken bilakaera eta aniztasuna agerian utziz, tradizio aberatsen eta berrikuntza-gaitasunaren isla. Artista baten pentsamenduaren berehalakotasuna harrapatzen duten zirriborro delikatuetatik konposizio handietarako azterketa xehatuetaraino, 1400 urte inguruko obretatik gaur egunera bitartekoak biltzen ditu erakusketak. Bildumak pentsamendu artistikoaren eta sormenaren arteko lotura nabarmentzen du paper gaineko obrak gizakiaren adierazpenean duen garrantzia —“lengoaia-modu bat”, Richard Serra eskultore garaikidearen hitzetan— eta bitarteko horrek mendeetan zehar ideia eta emozio konplexuak komunikatzeko duen indarra nabarmenduz.
Dozena milaka marrazkik eta 100.000 grabatu baino gehiagok osatzen dituzte Galeria Nazionaleko funtsak. Mota horretako lanak hauskorrak direnez, ezin dira luzaroan ikusgai egon; beraz, erakusketa honek aukera bikaina eskaintzen du normalean aldi baterako erakusketetan edo argitalpenetan soilik ikus daitezkeen obrak behatzeko.
Aretoak: 205, 206, 207, 209 
Komisarioak: Kinga Bódi eta Marta Blàvia
 
Peter Paul Rubens (1577–1640) 
Artistaren seme Albert Rubensen soslai-erretratua, ca. 1618–19 
Klarion beltza eta gorria, luma, tinta marroia, ur-kolore marroia paper gainean, 
246 × 202 mm 
MFA CPD; inb. zk.: 1745 
Honi erosia: Esterházy bilduma, 1871 
© 2024 Museum of Fine Arts, Budapest

Budapesteko paper gaineko maisulanak

Erakusketa honetan, Budapesteko Arte Ederren Museoa – Hungariako Galeria Nazionalaren bilduma zabaletako artelanen sorta bat biltzen da. Gainera, zazpi

Budapesteko paper gaineko maisulanak | Guggenheim Bilbao Museoa

in situ sailaren lehen erakusketak Refik Anadol (Istanbul, 1985) artistaren obra murgiltzaile, arkitektural eta multisentsoriala aurkeztuko du. Nazioartean ezaguna den bideo-artista eta adimen artifizialaren estetikaren aitzindaria da Anadol. Gaur egun, Los Angelesen (Kalifornia) bizi da, eta bertan ditu Refik Anadol Studio (RAS) eta RAS LAB estudioak, non datuen narratibari buruzko ikuspegi iraultzaileen aurkikuntza eta garapena ikertzen baitituzte. Artista University of California, Los Angeles (UCLA) unibertsitateko Design Media Arts saileko irakaslea ere bada.
Anadolen lanak nonahi dagoen informatikak gizateriari ezarri dizkion erronkak eta aukerak jorratzen ditu, eta zalantzan jartzen du gizakia izateak zer esan nahi duen adimen artifizialaren garaian. Inguruan ditugun datuak lehengai gisa hartuta eta sare neural batez hornitutako burmuin artifizial baten laguntzarekin, Anadolek gure oroitzapen digitalizatuen irudikapen erradikalak eskaintzen dizkigu, eta arteen, arkitekturaren, narratibaren eta mugimendudun gorputzaren aukerak handitzen ditu horrela. Adimen artifizialeko datuak aintzat hartuta egiten dituen kokapen zehatzeko eskulturek, zuzeneko ikus-entzunezko perfomanceek eta giro-instalazioek forma ugari hartzen dituzte, eta mundu fisikoarekin dugun harremanari, sare deszentralizatuei, esperientzia kolektiboei eta adimen artifizialak duen sorkuntza-potentzialari buruz hausnartzera bultzatzen gaitu.
Aretoak: 204, 208 
Komisarioa: Lekha Hileman Waitoller
 
Refik Anadol Studio 
Guggenheim Bilbao Museoko erakusketarako renderizazioa, 2023 
Eskaintza: Refik Anadol Studio

in situ: Refik Anadol

in situ sailaren lehen erakusketak Refik Anadol (Istanbul, 1985) artistaren obra murgiltzaile, arkitektural eta multisentsoriala aurkeztuko du.

in situ: Refik Anadol | Guggenheim Bilbao Museoa

Bost hamarkadako ibilbidean, Vito Acconcik (New York, 1940–2017) subjektibotasuna aztertu zuen poesia konkretuaren, argazkigintzaren, bideoaren, perfomancearen, instalazioaren eta arkitekturaren bitartez. Erakusketa honen abiapuntu izango dira figura historiko horren eta Sergio Prego (Donostia, 1969) euskal artista garaikidearen arteko lankidetza eta adiskidetasuna. Bien arteko harremana Acconciren ibilbidearen azken urteetan garatu zen, Prego Acconci Studion aritu zenean arte- eta arkitektura-proiektuen lantaldean. New Yorkeko Electronic Arts Intermix (EAI) artxiboarekin lankidetzan egindako erakusketa honek Acconcik bideo- eta perfomance-arloan egindako ibilbidearen gainbegiratu subjektiboa planteatuko du Pregok diseinatutako eszenografiaren barruan. Dispositiboak, orobat, artista donostiarrak gure mendeko lehen bi hamarkadetan bitarteko horietan egindako lanen aukeraketa bat ere jasoko du, Acconciren lanekin hartu-emanean jarrita. Horietan, Pregok hain bereizgarri duen eta Acconciren espirituarekin bat datorren modu batean, indarrek zeharkatutako eragile gisa ulertzen dira gorputza eta arkitektura; hain zuzen ere, indar horietatik sortzen da eskultura-bolumena, baina ez forma gisa ulertuta, tentsio baten adierazpen ukigarri gisa baizik.
Aretoa: 103 
Komisarioa: Manuel Cirauqui
 
Vito Acconci 
Peoplemobile, 1979 
Instalazioaren ikuspegia espazio publikoan, Amsterdam 
Argazkia: Fernando Pereira / Anefo

Vito Acconci / Sergio Prego: YOU

Bost hamarkadako ibilbidean, Vito Acconcik (New York, 1940–2017) subjektibotasuna aztertu zuen poesia konkretuaren, argazkigintzaren, bideoaren,

Vito Acconci / Sergio Prego: YOU | Guggenheim Bilbao Museoa

Fundación BBVA

Guggenheim Bilbao Museoak Helen Frankenthaler: Araurik gabe margotzen aurkeztuko du, XX. mendeko artista berritzaileenetariko bati eskainitako atzerabegirako handia. Erakusketan, Frankenthalerrek pintura jorratzeko zuen ikuspegi iraultzailea aztertzen da artistak 1953 eta 2002 urteen artean egindako zenbait lan kontuan hartuta eta lan horiek beste sortzaile garaikide batzuen margolan eta eskulturekin hartu-emanean jarrita (Jackson Pollock, Morris Louis, Robert Motherwell, Kenneth Noland, Mark Rothko, David Smith, Anthony Caro eta Anne Truitt, besteak beste). Erakusketaren helburua da Frankenthaleren praktika berritzailea nabarmentzea haren bizitza pertsonal eta artistikoa markatu zuten adiskidetasun, kidetasun eta eragin artistikoen ikuspegitik.
“Busti eta zikindu” teknika apurtzailearen bidez, Frankenthalerrek norabide berri bat ezarri zuen pintura modernoaren bilakaeran, kolorearen, espazioaren eta formaren arteko harreman berri bat eraikiz ezarri ere. Inprimaziorik gabeko mihise monumentalak tailerreko zoruan jarrita, diluitutako pintura aplikatzen zuen haien gainean eta akuarelaren antzeko efektuak sortzen zituen lehenik olio-pintura eta ondoren akrilikoa erabilita. Artistak pintzelak edo belakiak bezalako tresnak baliatzen zituen, edo pintura zuzenean isurtzen zuen ontzi batekin; gisa horretara, bere kasa zabaltzen eta nahasten uzten zion margoari, eta trantsizio ilunengatik eta gainjarpen zeharrargiengatik bereziten diren konbinazio kromatiko bereziak lortzen zituen horrela.
Helen Frankenthaler: Araurik gabe margotzen erakusketak omenaldia egiten dio konbentzioei aurre egin zien eta pinturaren mugak zabaldu zituen artista bati, arau tradizionalak bere ikuspegi ausart eta intuitiboarekin birdefinitu zituen sortzaile bati. Frankenthalerrek bere teknika bikainari eta irudimen oparoari esker eginiko abstrakzio poetiko haiek ondare ahaztezina dira.
Erakusketa Florentziako Fondazione Palazzo Strozzik eta New Yorkeko Helen Frankenthaler Foundationek antolatu dute Guggenheim Bilbao Museoarekin lankidetzan, eta erakusketaren komisarioa Douglas Dreishpoon da, artistaren katalogo arrazoituaren zuzendaria.
Aretoa: 105
 
Helen Frankenthaler 
Horma irekia (Open Wall), 1953 
Olio-pintura mihise gainean 
136,5 × 332,7 cm 
Helen Frankenthaler Foundation, New York 
© 2024 Helen Frankenthaler Foundation / VEGAP

Helen Frankenthaler: Araurik gabe margotzen

Guggenheim Bilbao Museoak Helen Frankenthaler: Araurik gabe margotzen aurkeztuko du, XX. mendeko artista berritzaileenetariko bati eskainitako

Helen Frankenthaler: Araurik gabe margotzen | Guggenheim Bilbao Museoa

Occident

Guggenheim Bilbao Museoak harrotasunez aurkezten du Barbara Kruger artista estatubatuarrari espainiar estatuan eskainitako lehen erakusketa antologikoa. Krugerrek berrogei urtetik gora darama publikoa liluratzen komunikabideetatik ateratako irudi zirraragarriak esaldi ausart eta probokatzaileekin uztartuz eta ikusleak identitatea, desioa eta kontsumismoa moldatzen dituzten botere-dinamikei aurre egitera bultzatuz. Haren obra ikonikoek zuzenean interpelatzen gaituzte, eta gure artean eta inguratzen gaituen munduarekin nola erlazionatzen garen hausnartzera gonbidatzen gaituzte.
Erakusketa honek agerian uzten du Krugerrek nolako trebetasuna duen espazio arkitektonikoak testuan oinarritutako esperientzia murgiltzaile bihurtzeko. Bisitariak hizkuntza ardatz duten indar handiko instalazioetan sartuko dira, non biniloek, soinu-paisaiek eta kanal anitzeko bideo-lanek inguru osoa hartzen duten. Pieza horietako askok Krugerren lehen lanak berraztertzen eta berrimajinatzen dituzte, eta indartu egiten dituzte digitalizazioaren, formatu handiko LED pantailen eta soinua gehitzearen bidez.
Artistarekin elkarlan estuan antolatutako erakusketa honek Krugerrek hizkuntzaren, komunikabideen eta aro digitaleko esanahiaren inguruan egindako ikerketa probokatzaileak aztertzera gonbidatzen du publikoa.
Aretoak: 201, 202, 203, 205, 206, 207, 209 
Komisarioa: Lekha Hileman Waitoller
 
Barbara Kruger 
Titulurik gabea (BETIKO) [Untitled (FOREVER)], 2017 
Inprimaketa binilo-paper gainean 
Neurri aldakorrak 
FOREVER instalazioaren ikuspegia, Sprüth Magers, Berlin, irailak 16, 2017–urtarrilak 20, 2018 
Eskaintza: artista eta Sprüth Magers 
Argazkia: Timo Ohler

Barbara Kruger

Guggenheim Bilbao Museoak harrotasunez aurkezten du Barbara Kruger artista estatubatuarrari espainiar estatuan eskainitako lehen erakusketa antologikoa.

Barbara Kruger | Guggenheim Bilbao Museoa

Sky Hopinka (Ferndale, Washington, 1984) teknika narratibo eta lengoaia indigenekiko interesaren bidez iritsi zen zinematografiara. Ho-chunk nazioko kidea da, eta Kaliforniako Luiseño misioko Pechanga Band of Indians herriaren ondorengoa. Hopinkak bideo-lan konplexuak egiten ditu istorio pertsonalak, indigenen egungo bizitzari buruzko dokumentazioa eta ikonografia abstraktua batuz, botereari eta kulturen arteko komunikazioaren mugei buruzko hausnartzeko modu gisa egin ere.
Hopinkaren Korde gabe (Fainting Spells, 2018) familiaren, tradizioaren, sendatzearen eta paisaiaren inguruko meditazioa da, eta, horren bitartez, Xąwįska edo indiar pipa delakoari buruzko mitologia ikertzen du artistak; hau da, norbait konorterik gabe geratzean Ho-chunk herriak hura esnatzeko erabiltzen duen sendabelarrari buruzkoa. Filmak landare horri eta Ho-chunk tradizioaren barruan duen egitekoari buruzko testuak jasotzen ditu, topaketa, leku ezagun eta fenomeno naturalen irudi abstraktuei gainjarrita; irudiek, sarritan, abangoardia historikoen estetika zinematografikoa gogorarazten dute. Filmaren zatirik handiena Washingtonen eta  Coloradon egin zen, eta pelikula Hopinkaren egungo praktikaren erakuslea da. Berak arte “etnopoetikoa” deitzen dio, kultura indigena biziekin duen sormenezko konexioan oinarritua.
Artistarentzat, Korde gabe lanak zera aztertzen du, “mitoak erakusten diguna eta egiteko duen modua, gaur egungo komunitate natiboetan duen presentzia eta munduan ibiltzeko moduan eragiteko duen manera”. Hopinkak esperientzia pertsonalak gehitzen ditu askotan bere lanean; kasu honetan, aitaren ahotsaren  grabazioak txertatu ditu filmean, paisaia instrumental oparoaren baitan.
Aretoa: 103 
Komisarioa: Geaninne Gutierrez-Guimarães
 
Sky Hopinka 
Korde gabe (Fainting Spells), 2018 
Hiru kanaleko bideoa, koloretan, soinuduna, 9 min, 45 s 
A.P. 1/2, 3 kopiako edizioa 
Solomon R. Guggenheim Museum, New York, honakoak emandako funtsekin erosia: Photography Council, 2021 
© Sky Hopinka

Sky Hopinka: Korde gabe

Sky Hopinka (Ferndale, Washington, 1984) teknika narratibo eta lengoaia indigenekiko interesaren bidez iritsi zen zinematografiara. Ho-chunk nazioko kidea

Sky Hopinka: Korde gabe | Guggenheim Bilbao Museoa

Maria Helena Vieira da Silva (Lisboa, 1908–Paris, 1992) artistaren lanak askotariko estiloak eta eraginak biltzen ditu, azuleju hispaniar-arabiarren berezko dekorazio-geometriatik hasi eta Pierre Bonnarden pinturetan agertzen diren dama-tauladun mahai-zapietaraino. Hori dela-eta, Vieira da Silvaren obrari buruzko azterketek artistak mugimendu eta estilo ugarirekiko zuen zorra nabarmendu izan dute, haren lengoaia artistiko bereziaren garapena azpimarratu beharrean. Artistak sortzen zituen espazio arkitektonikoek abstrakzioaren eta figurazioaren arteko harremana islatzen dute, benetako eta irudimenezko hiri-paisaien arteko muga lausotu egiten baita horietan. Gai hori ez du asko jorratu kritikak, eta erakusketa horixe nabarmentzen ahaleginduko da, hain zuzen ere.
Erakusketak arretaz begiratuko dio Vieira da Silvak 1930eko eta 1980ko hamarkaden artean egindako lanari, eta lan horrek hiri-paisaia arkitektonikoekin duen erlazioa zein memoriak eta jolasak artistaren obran betetzen duten papera aztertuko ditu, beraz, Portugalgo kultura bisualari eta abangoardien mugimenduei (kubismoa eta futurismoa) buruzko erreferentzia formaletatik haratago joango da. Ebaluazio hori egiteko, ezinbestekoa da informalismoak berezkoa duen keinuaren estetikatik independentetzat jotzea Vieira da Silvaren obra —askotan harekin lotu izan baita—, baita artistak Parisen izandako esperientzia aintzat hartzea ere, argiaren hiria Bigarren Mundu Gerraren osteko nazioz gaindiko erakarpen-gune gisa ulertuta. Erakusketan, halaber, artistak Rio de Janeiron egindako egonaldian sortu zituen sareak aztertuko dira (gerra piztu ondoren bertara egin zuen ihes Árpád Szenès senarrarekin batera). Erakusketa sortzailearen lanean forma abstraktuak eta ilusio optikoak etengabeko garapen-prozesuan zirela erakusten duten funtsezko margolan-sorta batean oinarrituko da.
Aretoa: 105 
Komisarioa: Flavia Frigeri 
Egoitzak: Peggy Guggenheim Collection, Venezia; Guggenheim Bilbao Museoa
 
Maria Helena Vieira da Silva (1908 – 1992) 
Balleteko figura (Figure de ballet), 1948 
Olio-pintura eta grafitoa mihise gainean, 27 × 46 cm 
Eskaintza: Galerie Jeanne Bucher Jaeger, Paris - Lisboa 
Inb. zk.: CR587

Maria Helena Vieira da Silva. Espazioaren anatomia

Maria Helena Vieira da Silva (Lisboa, 1908–Paris, 1992) artistaren lanak askotariko estiloak eta eraginak biltzen ditu, azuleju hispaniar-arabiarren

Maria Helena Vieira da Silva. Espazioaren anatomia | Guggenheim Bilbao Museoa

Mark Leckey (Birkenhead, Erresuma Batua, 1964) artista garaikide britainiarra Londresen bizi da eta bertan egiten du lan. 1990eko hamarkadaren amaiera aldera ospea lortu zuenetik, haren praktika itzaltsuak kultura herrikoiaren eta teknologiaren arteko harremana jorratu izan du, eta gazteria, gizarte-klasea eta nostalgia bezalako gaiak ere aztertu izan ditu. Aurkitutako objektuen bidez egindako ekoizpena eta bideo-lanak kultura herrikoitik hartutako elementuetan oinarritzen dira. Leckey Fiorucci Made Me Hardcore (1999) eta Industrial Light &amp; Magic (2008) piezengatik da ezaguna, eta azken horri esker Turner Saria eskuratu zuen 2008an. Azken sei urteetan, Leckey aurkezle-lanetan aritu da NTS Radio irratian, dagoeneko ospetsuak diren nahiz izena hartzen hasi berriak diren artistek sortutako musika esperimentalari buruzko programa batean, hain zuzen. Guggenheim Bilbao Museoan egingo den erakusketak Leckeyren lanak biltzen dituen iturri ugariak aurkeztuko ditu, hala nola soinua, eskultura eta perfomancea.
Aretoak: 204, 208 
Komisarioa: Lekha Hileman Waitoller
 
Mark Leckey 
Instalazioaren ikuspegia, O’ Magic Power of Bleakness, Tate Britain, Londres, irailaren 24tik urtarrilaren 5era, 2020. 
Argazkia: Mark Blower. Eskaintza: artista, Cabinet Gallery London eta Tate.

in situ: Mark Leckey

Mark Leckey (Birkenhead, Erresuma Batua, 1964) artista garaikide britainiarra Londresen bizi da eta bertan egiten du lan. 1990eko hamarkadaren amaiera

in situ: Mark Leckey | Guggenheim Bilbao Museoa

Guggenheim Bilbao Museoaren Ingurumen Iraunkortasunerako alor estrategikoan errotuta dago Lurraren arteak erakusketa, eta azken hamarkadetan ingurumenera bideratutako artearen berrirakurketa bat proposatzen du. Forma artistikoei buruzko kartografia berri bat —askotarikoa eta diziplina anitzekoa— eskaintzeaz gain, tresnen, aukeren eta etorkizunen inbentarioa eskaintzea ere badu xede erakusketak. Lurraren arteak erakusketak gure planetaren osasunarekiko kezka jorratzen du, eta, bereziki, lurraren biziraupenarekiko kezka, elementu bizia, plastikoa eta matrizea den aldetik, geografia guztiak zeharkatzen dituzten adierazpen artistikoen gaineko ibilbidearen ardatz egituratzaile gisa. Trazadura horretan, lurrez, egurrez, hostoz, sustraiz eta landarez —hau da, gaur egun indar berria hartu duten antzinako baliabidez— egindako artefaktuak eta duela hamarkada batzuetatik hona Land Art edo Earthworks bezala ezagutu izan diren lurreko esku-hartzeak lotzen dira. Azken horiek antimonumentu biziak dira, urruneko lekuetan eginak, batzuetan iragankorrak izaten direnak; gaur egun, Antropozenoaren profezia gisa irakurtzen ditugun haien aztarnak.
Azken belaunaldietan zehar, oso kultura desberdinetako artistek zera galdetu izan diote euren buruari, ea nola landu daitekeen lurra zaintza eta indarberritzea inoizko gehien behar dituen honetan; nola balioetsi eta itzul ditzakegun egiten dizkigun opariak; nola ikas dezakegun eskaintzen digun hartatik, aberastasun biologiko, mineral, organiko eta kimikoa kentzen ari zaizkiola ematen duenean. Lurzoruak daukan eraikuntza-potentzialak eta hura osatzen duten substantziek eskulturaren, arkitekturaren edo paisajismoaren formulazio klasikoetatik haratago eramaten gaituzte. Azken urteetan, artista askok substratuaren dinamikekin esperimentatu dute, konposizio eta konpostatze prozesuak uztartu dituzte, lerroak marraztuz eta kulturaren eta nekazaritzaren sustrai komunak azaleratuz: forma, formazioa eta terraformazioa. Lurraren arteak erakusketak, beraz, 1970etik gaur egunera bitarteko lan historikoak biltzen ditu, eta eskultura, instalazioa, marrazkia eta perfomancea bezalako baliabideak jorratzen ditu, baita artxiboko materialen aukeraketa zabal bat ere. Lankidetzaren bidez ezagutza-modu anitzak bateratu ohi dituzten praktikak txertatzeak agerian uzten du agronomia, botanika, geologia, kimika eta biologia arteekin, arkitekturarekin eta diseinuarekin nola uztartzen diren.
Aretoak: 201, 202, 203, 205, 206, 207, 209 
Komisarioa: Manuel Cirauqui
 
Giuseppe Penone 
Azazkala eta ereinotz-hostoak (Unghia e foglie di alloro), 1989 
Beira eta ereinotz-hostoak 
Eskaintza: artista eta Marian Goodman Gallery 
Argazkia: Alex Yudzon

Lurraren arteak

Guggenheim Bilbao Museoaren Ingurumen Iraunkortasunerako alor estrategikoan errotuta dago Lurraren arteak erakusketa, eta azken hamarkadetan ingurumenera

Lurraren arteak | Guggenheim Bilbao Museoa

15€ Helduak - 7.5€ Erretiratuak - 7.5€ Ikasleak

Guggenheim Bilbao Museoaren TopARTE ekimenak ingurune hurbileneko erakunde eta eragile kulturalekin duen konpromisoa berretsi nahi du. Elkarlan emankor horren ondorioz, askotariko programa bat sortu da; diziplina anitz biltzen ditu, eduki eta formatu ugari, eta guztiei zuzenduta dago.
Horrenbestez, ekimen horren esparruan, hainbat diziplinatako jarduerak aurkezten dira Museoan; besteak beste, arkitektura, zinema, dantza, diseinua, gastronomia, musika, performancea eta antzerkiarekin erlazionatutakoak.

Non gauden

Irisgarritasuna

Zerbitzuak

Gomendioak

Baliabideak

Inguruan

Argibideak

Ordutegia eta tarifak

Eraikina

Jarduerak

Nahitaezkoak

Artelanak

Artistak

Kontserbazioa

KOSMO

Bilduma

Prestatu zure bisita

Bisita gidatuak eta taldeak

Ibilbideak

ZERO

Bisita liburua

Lan eskaintzak

Basque Artist Program

Hilla Rebay bekak

BASQUE INTERNSHIPS 2024

Enplegua eta praktikak

Egungo Kide Korporatiboak

Onurak

Ekitaldi korporatiboak

Museoaren irudia

Proiektuak babestea

Enpresen babesa

Kanpoaldea

Barrualdea

Eraikuntza

Frank Gehry

Denak

GBInsights

Bisita birtualak

Esperientziak

Ikuspuntuak

Dokumentalak

<div>
Abandoibarra etorbidea, 2 48009 Bilbo
</div>

HARREMANETARAKO

Argibideak: Museora bisitaldiak, sarreren salmenta, erreserbak, ordutegiak… 
<a href="mailto:informacion@guggenheim-bilbao.eus">informacion@guggenheim-bilbao.eus</a>
Jarri gurekin harremanetan: 
<a href="mailto:contacto@guggenheim-bilbao.eus">contacto@guggenheim-bilbao.eus</a>

#MYGUGGENHEIMBILBAO

Guggenheim Bilbao Museoa

Solomon R. Guggenheim Museum

Peggy Guggenheim Collection

Guggenheim Abu Dhabi

Asteartetik igandera, 10:00etatik 19:00etara <a href="/eu/ordutegia-eta-tarifak">[+info]</a>

Erakusketak

Paul Pfeiffer. Askatasunaren sorrerari buruzko kondairaren hitzaurrea

2024.11.30 - 2025.03.16

Hilma af Klint

2024.10.18 - 2025.02.02

Guggenheim Bilbao Museoaren Bildumako artelanak

2023.01.24 - 2025.12.31

Erakusketak

laster ikusgai

Tarsila do Amaral. Brasil modernoa margotuz

Budapesteko paper gaineko maisulanak

in situ: Refik Anadol

Vito Acconci / Sergio Prego: YOU

Helen Frankenthaler: Araurik gabe margotzen

Barbara Kruger

Sky Hopinka: Korde gabe

Maria Helena Vieira da Silva. Espazioaren anatomia

in situ: Mark Leckey

Lurraren arteak

Erakusketakiragandakoak

#MYGUGGENHEIMBILBAO