June Crespo. Baskularra

June Cresporen (Iruñea, 1982) eskultura-praktika hainbat ikerketaildo eta bide garaikideren bidegurutzean kokatzen da artistak berak hala erabakita. Alde batetik, elkarrizketa eraldatzailea ezartzen du azken hamarkadetako euskal artea markatu duten kontzeptuekin, “pare mugikorrekin”: abstrakzioa eta keinua, tragikotasuna eta opakutasuna, arintasuna eta bitxikeria... Bestetik, duela gutxira arte eztabaida handietan premiazkotzat jotzen ez ziren zenbait gairi heltzen die, bereziki sentsibilitate feministari eta bizimodu modernoak naturarengan eragindako suntsiketaren gaineko kontzientziari — hain zuzen ere produkzio- eta erreprodukzio-ziklo industrial eta postindustrialek eta Antropozenoaren higadurak natura dagoeneko erabat menderatuta daukaten honetan—.

Gaurdaino, materialtasunaren izaera bizi eta aktiboa beti egon da Cresporen jardunaren baitan, eta Baskularra erakusketaren proiektuaren oinarri-oinarrian ere badago. Guggenheim Bilbao Museorako prestatutako erakustaldi honen xedea Cresporen obrari buruzko gainbegiratu bat eskaintzea da, baita artista orain arte bere lanean jorratu gabeko eskalak esploratzera bultzatzea ere. June Cresporen eskulturek askotariko elementuak —landareetatik ateratako moldeak, erabilitako arropa edo oihalak, eraikuntzarako piezak, hormigoizko molde-lanak, aldizkariak— biltzen eta nahasten dituzte, ensanblaje apurtzaileetan elkartzen dituzte, eta eskala-aldaketak egiten dizkiete; hala, azpimarratu egiten dute zer-nolako kontraste bortitza dagoen bizitako materialaren eta gure bizitza hesitzen eta bideratzen duten elementu estrukturalen artean, izan hodiak, txapak, moldeak nahiz kofratuak. Osagai horiei guztiei zurtoinak atxikitzen zaizkie edo oihalezko piezak zein paper zatiak geratzen zaizkie loturetan harrapatuta, eta eragiketa teknikoen, higaduren eta istripuen arrastoak antzematen zaizkie. Tenkagailuen bidez lotuta edo besterik gabe bata bestearen kontra jarrita, elementuek etengabe galdekatzen dute elkar.