PSIKEA MANIPULATZEA

1955ean, adinez nagusi zela jada, Michauxk lehen aldiz hartu zuen parte meskalinarekin egindako esperimentu batean; peiote gisa ezaguna den kaktus mexikar batetik ateratako alkaloide mota bat da substantzia hori. Esperimentua egiteko, literatur mundutik gertu zeuden mediku eta zientzialarien laguntza izan zuen, Julian de Ajuriaguerra neurologo bilbotarrarena tartean. Substantzia psikoaktibo horrek nahiz beste batzuek —psilozibina eta LSD 25, adibidez— eragiten dituzten mutazio psikiko eta sentsorialek txundituta, eta horien efektuak zehatz-mehatz aztertzeko asmo irmoarekin, Michauxk hainbat saio egin zituen 1960ko hamarkadaren hasiera arte; saio horien emaitzak bere literatur lanetan islatu zituen, hala nola, Misérable Miracle eta L’Infini turbulent liburuetan. Bien bitartean, marrazki zehatz ugari egin zituen, aurreko urteetan agertzen hasi zen matrize grafiko baten arabera: arrasto eta zuhaitz-formen eskema bat, sarritan goranzkoa, simetria eta mikrografiaz gainezka. Obra grafiko horiek nahiz literatur lanek eraman zuten Michaux kultura psikodeliko hasiberriaren eta underground mistikaren eredu izatera, nahiz eta berak paradisu artifizialetan batere interesik gabeko “ur-edale” neurritsu gisa definitu zuen bere burua beti. Esperimentazio kimikoa laga osteko urteetan, estilo “meskalinarra” garatzen jarraitu zuen artistak, beste sail eta obsesio artistiko handietan lan egin artean. Horietan guztietan topatu zuen imajinazioaren kartografiarako eremu emankorra.